Gedicht geschreven door Juko de Vries ter nagedachtenis aan de ouders van Miel (Samuel) Andriesse, Miel is geboren op 28 juni 1942 en geeft tegenwoordig gastlessen ter herinnering aan de verschrikkingen van de holocaust.
De ouders van Miel zijn op 31 januari 1944 vermoord in Auschwitz. Voor het huis aan de Nicolaas Beetsstraat 1 in Eindhoven liggen de Struikelstenen van Nathan en Clara Andriesse.

Le Ezrath Ha-am

Nathan, Clara.
Twee namen tussen zes miljoen.
Pas na zoveel zinloos doden en een lange wrede oorlog
kwam men mijn volk ter hulpe.

Nathan, Clara.
Zonder vorm van afscheid of een liefdevolle kus
zijn zij mij, bij de dageraad van mijn bewustzijn,
veel te vroeg ontvallen.
Uit mijn kinderzicht voorgoed verdwenen.

Daar zij zo plots van mij gingen
en ik nog niet in staat tot tastbare herinneringen,
blijven hun namen dwalen door mijn geest.
Nu ik een man geworden ben en mij een beeld gevormd heb
van hoe hun laatste gangen moeten zijn geweest,
heb ik mijzelf ,als kind van de nooit teruggekeerden,
tot taak gesteld hun stem te zijn.
Ik blijf, zolang ik adem heb, hun namen noemen,
omdat hen het spreken werd ontnomen.
Opdat de kinderen en kindskinderen nooit zullen vergeten
dat niemand mijn volk ter hulpe is gekomen.

Zij hebben zich in mijn bestaan voorgoed een plaats verworven.
Eer ik in staat was om het volle leven te omarmen zijn zij, hier ver vandaan in een
plaats die ik niet eens meer noemen wil, stemmeloos gestorven.
Is mij het kind zijn van een vader en een moeder
tot aan mijn laatste ademtocht ontnomen.
Want niemand kwam mijn volk ter hulpe.

Voor het huis van mijn geboorte, liggen als een stil getuigenis,
twee goudgele struikelstenen.
Een ieder die hier over loopt komt dan hun namen tegen.

Dat is wat van hen over is.
Want niemand kwam op tijd, mijn vader en mijn moeder,
mijn zo geliefde volk ter hulpe.

Het verhaal achter de Struikelstenen van Nathan en Clara Andriesse

Nathan Andriesse wordt op 7 januari 1909 in Strijp geboren als de zoon van Samuel en Saartje Andriesse. Hij heeft twee zussen, Johanna en Cina. Nathan Andriesse is veekoopman van beroep.
Zijn vrouw Clara Haagens wordt op 16 september 1916 in Rotterdam geboren. Zij verhuist naar Eindhoven om met Nathan te trouwen. Het huwelijk vindt plaats op 25 augustus 1941. Een klein jaar later, op 28 juni 1942, wordt hun zoon geboren. Ze noemen hem Samuel. Om hun zoon te redden laten Nathan en Clara hem apart van hen onderduiken. Samuel wordt in het gezin Verhees in Helmond opgenomen. Als verklaring vertelt zij aan familie en buren dat hij het zoontje is van een nicht uit Den Haag die tbc heeft en daardoor niet voor hem kan zorgen.
Op 15 november 1943 zijn zij vanuit Kamp Vught naar Auschwitz gedeporteerd. Nathan Andriesse en Clara Andriesse-Haagens worden op 31 januari 1944 in Auschwitz vermoord. Samuel heeft de oorlog bij zijn pleegouders overleefd. Na de oorlog is hij opgegroeid bij zijn tante, Johanna Cohen-Andriesse.

Miel (Samuel) Andriesse geeft tegenwoordig gastlezingen en is lid van Het Landelijk Steunpunt Gastsprekers WO-II.